‘Hij moet gewoon LUIS-TE-REN!’

Maar hij moet gewoon naar MIJ LUI-STE-REN!’ Deze gefrustreerde uitspraak hoor ik vaak wanneer iemands (huis)dier even niet wil. Als het dier iets anders doet dan wat het baasje of eigenaar in gedachten had.

Keuzevrijheid voor je dier, het is een interessant onderwerp waarover ik regelmatig peins. Bijvoorbeeld in de auto, tijdens een wandeling of onder de douche. Van die momenten dat mijn gedachten even hun eigen gang gaan en ik ze maar even volg. Het is zeker iets om als eigenaar wat vaker bij stil te staan vind ik! Realiseer jij je wel eens hoe vaak en hoe veel onze dieren zich moeten aanpassen aan onze manier van leven? Een manier van leven die nauwelijks bij ons als mens past, laat staan bij onze dieren die nog een stukje dichter bij de natuur staan?

Luister je zelf weleens?

Luister jij wel eens naar je dier? Kijk je wel eens wat hij zelf aangeeft, of moet hij gewoon naar JOU LUI-STE-REN? Als je daadwerkelijk verbinding aangaat met je dier, zul je misschien merken dat hij niet altijd wil wat jij wilt en dat dieren die grens, of de weerstand vaak al subtiel aan ons aangeven. Ik zie dagelijks mensen die hun dier dwingen naar wat zij willen, maar men realiseert zich zelden dat dat misschien op dat moment gewoon even niet gaat. Of dat jouw dier ervan overtuigd is dat iets anders een beter of leuker idee is. En misschien is dat eigenlijk ook wel zo. 😉

Even een hapje…

Het gaat vaak om kleine dingen. De hond mag bijvoorbeeld niet snuffelen, maar moet direct weer mee lopen. Hij mag niet even lekker graven of door de herfstbladeren rollen, hij moet schoon blijven tijdens de wandeling want zijn Mens vindt een natte hond vies. Jouw paard wil even een hapje paardenbloem nemen (is gezond, slim paard!), maar jij was onderweg naar de rijbak dus HUP, hij moet LUISTEREN en niet zo klieren, want er moet getraind worden. Jouw paard aarzelde om ergens langs te lopen, had even bedenktijd nodig, maar ‘hij ziet kabouters en moet zich niet zo aanstellen’ en je spoort hem extra hard aan, of geeft hem een tik.

Wie is de baas?

Ik vind dat we heel vaak voorbij gaan aan dat wat onze dieren aangeven. Voorál als ze aangeven ergens wat tijd voor nodig te hebben. Of ergens even naar te willen kijken. Iets willen proberen, ergens aan willen ruiken, iets willen aftasten om zich er een mening over te kunnen vormen – voordat ze verder gaan met wat jij bedacht had. Wanneer je je dier deze momentjes ontneemt, omdat ons geleerd is dat je dier naar jou moet luisteren omdat hij anders de baas over je wordt (hoe dan, vraag ik me af), ontstaat er een andere mindset bij je dier. Er een ontstaat een dier dat niet meer zelf op onderzoek uit gaat, het raakt een stukje nieuwsgierigheid, eigenheid en eigen-wijsheid kwijt. Want hij moet naar jou luisteren. Omdat wat jij bedenkt en wilt, boven zijn eigen mening, ervaringen en ideeën staat.

Eigen-wijs

Eigenlijk raakt je dier alles kwijt wat jouw dier ZICHZELF maakt. Want hij heeft geleerd dat hij naar jou moet luisteren en niet naar zichzelf. Dat kan anders! Ben jij in staat om af en toe eens stil te staan, je eigen ideeën te laten varen en te kijken wat jouw hond, kat of paard nou ergens van vindt? En ben je daartoe bereid? Of vind je het spannend om de controle te verliezen en moet jouw dier gewoon naar jou luisteren? Mag het ook wel eens ‘mis’ gaan? Mag jouw rit of wandeling anders gaan dan hoe jij het in gedachten had? Kun jij je dier begeleiden en hem (en jouzelf) veilig houden in onze mensenwereld zonder dat dat ten koste gaat van zijn eigenheid?

Controlfreak

Fysieke gezondheid en mentale gezondheid hangen sterk samen. Ook energetisch doet het iets met je dier wanneer zijn mening continu onderdrukt of weggedrukt wordt. Als je dier mentaal niet goed in zijn vel zit, zal dat fysiek ook zijn uiting hebben. Als veterinair natuurgeneeskundige is het iets waarover ik dus regelmatig over nadenk. Ook als het om mijn eigen omgang met mijn dieren gaat! Want ook ik ben een controlfreak en merk dat ik mijn dieren soms corrigeer op iets waarvan ik achteraf denk: ‘Kon het nou eigenlijk kwaad?’ Wil ik dat dan niet omdat het niet in mijn denkbeeld past van hoe mijn dieren ‘opgevoed’ zouden moeten zijn? Of: kan het daadwerkelijk kwaad voor hun gezondheid of veiligheid als ik ze hun gang laat gaan? Vaak niet.

Dit artikel is geschreven door Eva Tesselaar, veterinair natuurgeneeskundige. Zij is benieuwd naar jouw ideeën hierover! Kijk op Eva’s website of stuur haar een e-mailtje naar info@evatesselaar.nl

No comments yet.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.