‘Anders wonen, verhalen van paradijsvogels’ – de titel van het boek sprak mij persoonlijk aan omdat ik dat sinds een jaar ook doe. En wat een feest der herkenning heeft Marleen Hartog ervan gemaakt! Dit boekenrecept is heel simpel. Neem een stuk of tien mensen die ‘anders wonen’ en laat ze vertellen over hun leven. Want het gaat bepaald niet alleen over huisjes, boompjes en beestjes, maar over een levensstijl die tegenwoordig steeds meer mensen aanspreekt. Een levensstijl die gaat over Bewust Leven met Hoofdletters, niet over je te pletter werken voor je hypotheek en doen wat je moet doen omdat het nu eenmaal zo ‘hoort’. Het boek had daarom net zo goed ‘Anders Leven’ kunnen heten.

Na het dichtslaan zit zo’n beetje iedere tweede pagina van mijn exemplaar van ‘Anders wonen’ vol ezelsoren. Ik maak deze oneerbiedige knikjes in de pagina’s altijd als er iets staat dat me raakt. En oooh, wat zat ik vaak te knikken en glunderen tijdens het lezen. Het enige dat wat mij betreft miste waren foto’s van de geinterviewden met hun huis. Een paar voorbeelden uit Anders Wonen deel ik bij wijze van sneak preview graag: 

Sharon Huisman (woont in een woongroep): “Toch kan ik me voorstellen dat mensen het een raar idee vinden om zo te wonen. Maar voor mij is het juist heel goed. Anders verdwijn ik teveel in mezelf. Ik word nu steeds gedwongen om weer een beetje contact me maken. Dat heb ik nodig. Sommige mensen halen dat contact uit hun werk. Deels doe ik dat ook maar als stiltemaker leer ik anderen juist om de stilte in zichzelf op te zoeken. Ik organiseer activiteiten die in het teken staan van stilte en bewustwording.’

En: “Ik probeer geen keuzes te maken vanuit angst. Natuurlijk vind ik het soms doodeng, maar ik wil me laten leiden door mijn gevoel. Niet door ‘wat als’ gedachten. Als ik alleen maar naar mijn hoofd had geluisterd, had ik hier nu niet gezeten.”

Niels Gorisse (kocht voor een prikkie een bouwval net over de grens in Duitsland  en knapt het op ecologische manier op). “Op een feestje van mijn vader werd ik vorig jaar voorgesteld als: ‘Dit is Niels en hij is overal tegen’. Ik hoop dat mensen die naar mijn verhaal luisteren iets meer nuance horen. Maar met mijn vader dat is echt heel moeilijk. Hij geeft constant adviezen, maar slaat ook continue de plank mis. Er wordt vastgehouden aan schijnzekerheden en veiligheden. Een vaste baan, een vast contract, een hypotheek. Wanneer mijn vader iets afkraakt, vind ik dat wel vervelend. Veel mensen zitten vast in wat anderen van ze verachten en wat normaal is. Hoe het hoort. Ze worstelen met zaken die ze onbewust hebben meegekregen. Maar voor mij is dat nooit een drempel geweest.’

Marlous Elbertse (woonde al in een tipi en een yurt en bewoont nu een Pipo-wagen): “Ik vermoed dat mensen aan mij zien dat ik gelukkig word van de keuzes die ik maak. Ik ga mijn eigen weg. In het verleden vroeg ik veel vaker naar de mening van anderen. Dat leverde zoveel informatie op dat ik het dan niet meer wist, waardoor ik blokkeerde. Angst voerde dan de boventoon. Overal zijn beren, dus ik kan beter nergens naartoe gaan. De magie zit hem voor mij in proberen. Ik vind alle theorieen van spirituele leraren goereoes en mental coaches interessant. Ik haal eruit wat voor mij goed voelt en ga daar vervolgens mee aan de slag in mijn eigen leven. Op deze manier experimenteer ik en ervaar wat voor mij werkt Zo blijf ik heel dicht bij mezelf.’

Marjolein Jonker (woont in een tiny house en is ambassadrice van de Tiny House beweging in Nederland): “Ik merk soms dat mensen bepaalde verwachtingen van me hebben. Dan komen ze hier tijdens een open huis en zijn verbaasd dat ik een auto heb. Ik ben totaal niet de groenste persoon op aarde en dat is ook niet mijn bedoeling. Dat hoeft helemaal niet. Het lijkt soms of men doorslaat, of alles op eens perfect moet zijn. Dat als je het een doet, je dan automatisch ook het andere moet doen. Nou nee. We doen allemaal wat we kunnen en hoeven helemaal niet hetzelfde te zijn en te doen. Bovendien is het een proces. Het is fijn als we allemaal een beetje nadenken over waar we mee bezig zijn. Op welke manier je vervolgens je steentje bijdraagt, hangt af van wat bij je past.”

Het tiny house van Marjolein Jonker

Ik ga nog even door:

Cathelijn Radsake Blankevoort (woont samen met haar partner off-grid in een ‘levend huis’: “Mensen willen graag dat alles hetzelfde blijft, omdat dat veilig voelt. Ze zijn bang voor veranderingen. Maar de wereld verandert continue. Zie het leven als een experiment. Neem het niet zo serieus. En gaat het een keer mis, dan ga je maar op je bek. De meest mensen zijn bezig met alles wat moet. Weinig mensen houden zich bezig met de vraag: wat vind ik nou echt leuk? Zelfs jongeren hebben al te kampen met burn-outs. Er ligt zo’n druk op presteren…”

Babette Aleida Goedkoop (voorzitter Het Levende Dorp): “Ik heb heel lang gekraakt. Nadat ik de kunstacadamie had afgerond was ik het constante verhuizen en samenwonen even zat. Ik besloot een normaal huurhuis te gaan wonen en nam een baan in de thuiszorg. Ik heb het echt geprobeerd, maar na twee jaar was ik zo ongelukkig. Het paste niet bij mij. Ik heb al mijn spullen weggeven en ben op reis gegaan. Weg van alles. Uiteindelijk belandde ik in een grot aan zee, middenin de natuur. Dat was zo fijn. Ik had helemaal niets en ik was dolgelukkig. Het kan allemaal zo simpel zijn. Mensen zoeken het vaak veel te moeilijk. Iederdeen is zo gericht op wat er niet is, terwijl we zo rijk zijn.’

Linda Nijlunsing (woonde afgelegen in Alaska en in een tuinhuisje): “De manier waarop ik in het leven sta en de keuzes die ik maak roept iets op bij mensen: zowel irritatie als bewondering. Irritatie omdat mijn onafhankelijkheid en eigenzinnigheid wordt opgevat als kritiek op de andere keuzes die zijzelf maken. En bewondering omdat ik keuzes maak die zij zelf misschien ook wel willen maken. Mensen projecteren dingen op zichzelf.”

Ik kan bij elke ‘Paradijsvogel’ wel iets moois quoten, maar ik zou zeggen: lees het zelf! Het is hier te koop. Check ook Marleens site hier.  Marjolein Jonker is overigens zelf een super schrijfster en houdt onder de naam ‘Marjolein in het klein’ een blog bij over wonen in haar tiny house in Alkmaar. Check het hier. Ik wens Marleen veel succes met haar boek en aan alle geinterviewden: jullie leven een prachtig voorbeeld voor velen. Buiging!