Een boek geschreven door een Zenmonnik, dat wilde ik wel lezen. Paul Loomans is zo iemand en het voordeel van een bewust levend persoon zoals hij, is dat hij waardevolle kennis op een fijne, waardevolle manier kan doorgeven. Het resultaat is zijn boek ‘Goed Gevoel’ waarin hij ingaat op omgaan met ‘ongewenste’ gevoelens en emoties. Onze maatschappij is vooral gericht op gezelligheid en geluk. Daarbij vergeet men helaas dat je zonder onaangename emoties geen aangename kunt ervaren. Zowel positieve als negatieve emoties worden besproken in ‘Goed Gevoel’, want alle emoties zijn uiteindelijk ‘goed’.

Verdriet was me ‘eigen’ geworden

Kijk je wat dieper onder de oppervlakte van onze woede, angst en frustratie, dan blijken ze een bijzondere werking te hebben. Ik weet nog heel goed hoe machteloos en verdrietig ik me voelde toen mijn moeder ernstig ziek werd – dementie – en ik haar voor het eerst alleen in een verpleeghuis achter moest laten. Ergens wist ik wel dat de pijn van zoiets meemaken me later van pas zou komen. Maar: Jeee, wat was het hartverscheurend. Deze heftige emotie echt doorvoelen, maakte wel dat ik later goed met het daadwerkelijke afscheid nemen van mijn moeder kon omgaan. Pijn als medicijn!

Ik had een manier gevonden om mijn gevoelens te ondergaan door ze juist niet te relativeren met allerlei sussende gedachtes. Maar ze gewoon te voelen! Dat gaf uiteraard eerst het overweldigende gevoel van verdriet en verlies. Wat een rivier aan tranen voortbracht. Ik weet nog dat ik te midden van al dat emotionele tumult wel eens dacht: ‘Jee, komt er nog eens een dag dat ik niet moet huilen? En ook dat ik – toen die dag er eenmaal was – dacht: ‘Heee, ik heb helemaal niet gehuild vandaag!’ Het verdrietige gevoel was me ‘eigen’ geworden en ik had een manier gevonden om in de onrust tot rust te komen en te vertrouwen dat mijn moeders leven zou uitpakken zoals het zou moeten uitpakken. En het mijne ook. Ik kon alleen maar haar leven waarnemen. Bij haar zijn. En mijn eigen gevoelens daarbij waarnemen.

Vertoon jij ook allergische reacties?

Paul Loomans heeft het in zijn boek onder meer over ‘allergische reacties’. Als oude wonden uit de jeugd weer worden aangeraakt, doen ze weer zeer, zodat we reageren alsof we allergisch zijn. En er werd wat aangeraakt bij mij in die moeilijke periode! Juist omdat het om mijn moeder ging, kwam er van alles uit het verleden boven. Daardoor reageerde ik vaak extra heftig en voelde me vaak alleen staan. Juist door dit te doorleven herkende ik het bij anderen! Waardoor ik mensen met een zelfde soort allergie, heel goed kon begrijpen. En ook kon helpen! Wat ik ervan leerde is dat de mooiste cadeautjes vaak in ‘lelijke’ verpakkingen zitten. We trekken ze zelfs zelf aan, om van te groeien! Paul Loomans beschrijft het heel herkenbaar in zijn boek: ‘Ook al is oud zeer verwerkt, de gevoeligheid voor soortgelijke situaties zal wel blijven bestaan. Je zult wel in staat zijn het sneller te verwerken en minder serieus te nemen, maar de allereerste reactie kan nog steeds verrassend heftig zijn.’

Zacht zijn voor pijn

Over omgaan met allergie schrijft Loomans: ‘Het is zinvol om je eigen allergieen te kennen alsook die van je partner en andere mensen in je nabije omgeving. Zij kunnen dan rekening houden en jou niet onbewust tarten. Neem ook waar wanneer jouw partner of andere mensen allergische reacties vertonen.  Je kunt dan in de toekomst extra voorzichtig zijn.’ Mooi is hoe zacht Paul Loomans is voor zijn eigen pijn – en dus ook – die van anderen. Hij is dan ook geoefend in het begeleiden van mensen in rust en aandacht. Hij maakt daarbij gebruik van de Zen-principes. Zijn eerste boek ‘Ik heb de tijd, een handleiding in tijdsurfen’ kwam in 2013 uit en werd bekroond met de titel Beste Spirituele Boek van het Jaar.

Goed Gevoel boek!

Ik begrijp helemaal dat hij deze prijs kreeg, want Loomans schrijf heel helder & herkenbaar. En er spreekt een rust uit het boek die mij het gevoel gaf: goed bezig! Door het boek te lezen kreeg ik (weer) vertrouwen dat ik tijdens de ziekte en het overlijden van mijn moeder op een juiste manier met mijn eigen gevoel ben omgegaan. En dat ik alles aan kon en kan. Een beter gevoel kan een boek wat mij betreft niet geven.

Credits: Tekst & Foto’s Viola Robbemondt voor Soulwoman/House of TXT