Een van de meest opvallende menselijke trekjes is dat we een groot deel van de dag bezig zijn om van alles te willen fixen, veranderen en verbeteren. De politiek, de regering, het weer, en vooral ook de mensen om ons heen. Daaruit komt veel onrust, frustratie, woede en ongenoegen voort. We willen bijvoorbeeld dat Premier Rutte ruggengraat toont, we willen dat onze vriend(in) ophoudt met roken en/of slanker en gezonder wordt en ons meer aandacht geeft, we willen dat mensen in Israel ophouden met vechten, we willen dat Rusland/Oekraine zich anders opstelt, we willen dat onze buurman zijn tuin opruimt, dat onze collega harder werkt. En we willen dat anderen anders op onze Facebookberichtjes reageren, want anders ontvrienden we hem/haar. 🙂

Als je goed kijkt naar deze veranderdrang, dan kun je niet anders concluderen dat het allemaal verspilde moeite is. Ten eerste: mensen veranderen alleen als ze dat zelf willen/hun eigen voordeel ervan inzien. En ten tweede: in wiens zaken zitten we eigenlijk? Anders gezegd: waar bemoeien we ons eigenlijk mee? Of, zoals Byron Katie zegt, ‘In who’s business are you?’ Of iemand ruggengraat toont, slank, gezond is en zich vredelievend gedraagt, is uiteindelijk altijd ieders eigen bizz. Je kunt je dus een hoop ergernis en frustratie besparen door de zaken te laten bij diegene die het aangaat. Diegene zelf.

Dus als je vriend(in) er uitgezakt bij zit en niets meer wil behalve vet eten en roken, dan kun je maar een ding doen: zelf het goede voorbeeld geven door actief bezig te zijn met je eigen lijf en gezondheid en de dingen te doen waarvan je geniet. Vind je het vervolgens moeilijk om constant tegen een partner aan te kijken die ongezond leeft of ander – in jouw ogen – ongewenst gedrag vertoont, dan staat het je vrij om niet meer met diegene om te gaan, cq het uit te maken. Met klagen (tegen derden) of erover zeuren (tegen degene die het aangaat) geef je in feite het ongewenste gedrag aandacht waardoor het blijft bestaan. Bijkomend voordeel van ophouden met klagen en zeuren is dat er meer tijd overblijft om je helemaal op jezelf en je eigen leven te richten. Lekker! Hierdoor verander je zelf en trek je mensen aan die beter bij je passen.

Uiteraard bespeur ik die veranderdrang regelmatig bij mezelf. Ik irriteer me aan mensen, begrijp hun motieven vaak niet. Waarom doen mensen de dingen die ze doen? Maar ja, het leven valt nu eenmaal niet altijd met de ‘mind’ te ‘begrijpen’. Soms gebeuren de meest vreselijke dingen waarvan je achteraf zegt: ‘Goed dat het gebeurde’. Nare dingen zijn vaak eyeopeners, wegwijzers die je naar een ander pad leiden. We maken ons druk om ‘kleine’ dingen omdat we het grote plaatje niet zien. We zien niet dat uit een nare scheiding iets moois kan voortkomen. We zien niet dat oorlogen kansen bieden op vrede. We zien niet dat iemand die (in onze ogen vroegtijdig) stierf een mooie boodschap en kans op groei voor ons in petto had. Allemaal geschenken die we – zonder al die ‘narigheid’ – niet hadden gezien of gekregen.

Omarm het leven dus, in al zijn facetten. Merk op wat je boos maakt en irriteert en probeer ook daar lessen uit te trekken. Maakt iemand je boos of is er irritatie om gedrag, dan kun je de ander simpelweg een keer vragen: kun je dat ook anders doen/zien? Maar is het antwoord ‘nee’, accepteer dan al die ‘ellende’. Zwart hoort erbij, net als wit. Voedt dus vooral het witte zodat het zwarte kan sterven. Ja, ik weet, het is soms moeilijk. Bij mij is dierenleed bijvoorbeeld een grote trigger, ik begrijp de mensen die nu door Nederland trekken en onschuldige paarden in weilanden mishandelen niet. Ongelofelijk moeilijk om te aanvaarden, maar: in het grote geheel zal het wel ergens voor dienen.

Nu is dit natuurlijk geen oproep om, als je ernaast staat, niets te doen aan een nare situatie. Als ik bijvoorbeeld vanmiddag bij het weiland kom en ik zie daar mensen paarden mishandelen, dan zal ik zeker ingrijpen met alles wat in mijn macht ligt. Maar doet iemand dat aan de andere kant van de wereld dan is het kennelijk niet mijn pakkie an. De wereld is kleiner geworden door de media en internet en daardoor zien we wel alles wat er gebeurd, waardoor meer triggers ontstaan. Doe die tv dus vooral ook eens uit, kijk dat ‘nieuws’ gewoon niet. En richt je op Hier en NU. Doe vooral in je eigen omgeving wat je kunt om de wereld mooier, leuker, liever en aantrekkelijker te maken. En houd op met zeuren en klagen over dingen of gedrag van mensen (aan de andere kant van de planeet), waar je toch niets aan kunt doen.

Namaste!