Vergeefsessie

‘Don’t let the behaviour of others destroy your inner peace’. Het is een mooie quote van de Dalai Lama die ik op mijn badkamerspiegel plakte omdat ik er graag dagelijks aan herinnerd wil worden. Net als iedereen kom ik wel eens mensen tegen die me beledigen, me niet respecteren en die me behandelen als pispaal/deurmat. Omdat andere mensen je spiegel zijn – we zijn uiteindelijk allemaal één – kun je dan zeggen dat ik mezelf soms ook beledig, niet respecteer en dat ik mezelf met enige regelmaat behandel als pispaal. Ik heb daar lang over na gevoeld. Is dat waar voor mij? En ja, er zit iets in. Er kan hier en daar zeker nog wel wat aan mijn zelfrespect en gevoel van eigenwaarde worden ‘gewerkt’. Ook stap ik soms te snel over mijn eigen grenzen. Laat ik, om de goede vrede te bewaren, niet altijd merken dat een opmerking of bepaald gedrag me in het verkeerde keelgat schiet. En geef ik mensen te vaak het voordeel van de twijfel, waar mijn gevoel allang ‘ho’ heeft geroepen. Klopt allemaal. En dus ben ik de mensen die als spiegelbeeld willen fungeren allemaal innig dankbaar. Zonder hen had ik dit zelfonderzoek tenslotte niet kunnen doen.

stones

Maar wat ga je nu vervolgens doen met zo’n contact? Ga je het gesprek aan? Vraag je waarom iemand zich zo heeft gedragen? Uit je je beledigde, boze en verdrietige gevoelens? Vertel je dat het gebeuren je in negatieve zin raakte? Ja, mits ik het gevoel heb dat degene daar ontvankelijk voor is. Soms moet ik echter ook tot de conclusie komen dat ik bepaalde mensen en situaties – soms tijdelijk, soms voorgoed – gewoon beter uit de weg kan gaan. Soms is dat zelfs een van de beste paden naar innerlijke vrede. Iemand niet zien, geeft soms gigantisch veel rust. Tijdens het mediteren maak ik er vervolgens een vergeef-sessie van. Ik vergeef de ander en voel tot in mijn tenen dat hij/zij het niet expres deed. Niemand staat tenslotte ‘s ochtends op met het idee: ‘Laat ik die vriend/vriendin/kennis eens lekker pijn doen’. Het is nu eenmaal zo dat we elkaar in het leven ongewild kwetsen. Misschien is het leven zelfs wel bedoeld om deze onzichtbaarheden in jezelf zichtbaar te maken: waar zitten de plaatsen in je waar meer licht heen mag? Daarnaast vergeef ik mezelf voor het feit dat ik de ander verkeerd heb ingeschat. Misschien wilde ik graag iets in iemand zien, dat er helemaal niet was. Misschien dacht ik dat we op dezelfde golflengte zaten, en was dat voor die ander helemaal niet zo. Soms zijn situaties gewoon niet wat ze lijken en ook ik loop in de val die ‘menselijk zijn’ heet. Ik vergis me wel eens. Mea Culpa. En de ander doet dat ook.

Namaste!

Tags: , , , , , , , , , , , ,

No comments yet.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.