Net als veel vrouwen ben ik dol op cosmetica. Mascara, lipstick, cremes en bodylotions: ik kan er geen genoeg van krijgen. Sinds ik hoorde dat veel merken nogal wat toxische ingrediënten in hun ‘fijne’ smeersels stoppen, hanteerde ik sinds een aantal jaar een simpele regel bij het smeren: als ik het niet kan opeten, komt het ook niet op mijn huid.

Dat dit geen overdreven maatregel is, bleek toen ik onlangs het boek ‘Giftige Schooonheid, de risico’s van cosmetica en verzorgingsproducten’ las. Samuel S.Epstein, arts en internationaal erkende authoriteit op het gebied van kanker schrijft hierin, samen met journalist Randall Fitzgerald, over de gezondheidsrisico’s die het gebruik van sommige schoonheidsproducten met zich kunnen meebrengen. Je huid is je grootste orgaan en ingrediënten in schoonheidsproducten worden, letterlijk, opgenomen in je lijf en kunnen daar schade aanrichten. Hoewel ik wel wist dat sommige producten door hun inhoud gewoon niet door de beugel kunnen, vond ik het boek ongelofelijk shocking. Ik wist niet hoe gauw ik de ingrediëntenlijstjes van alles wat in mijn badkamer staat moest checken. Want: was wel alles wat ik gebruikte vrij van parabenen, carcinogenen (kankerverwekkende stoffen), hormoonontregelaars en allergenen? Hoewel dit boek is gericht op de Amerikaanse markt en er in de EU al veel verboden is, heb ik toch nog een aantal producten weggegooid!

Een voorbeeld dat tot mijn verbeelding sprak was een parfum genaamd Eternity van Calvin Klein. Het werd, na talloze klachten van consumenten die na gebruik neurologische aandoeningen en ademhalingsproblemen kregen en meerdere verzoeken van het Environmental Health Network en de Cancer Prevention Coalition nog steeds niet van de markt gehaald. En dat, terwijl er maar liefst 41 verschillende toxische bestanddelen in bleken te zitten, waarvan twee aantoonbare kankerverwekkers. Weet jij wel wat je op je huid spuit?
Ook schrikken vond ik het gegeven dat veel cosmeticafabrikanten best weten dat er alternatieven zijn voor de toxische stoffen die zij gebruiken om de cosmetica bijvoorbeeld houdbaar te maken, goed opneembaar en lekker ruikend. Maar dat velen het verdienen van veel geld kennelijk belangrijker vinden dan de gezondheid van haar klanten. Waar sigarettenfabrikanten groot op de verpakkingen moeten beschrijven dat gebruik van hun producten je gezondheid ernstig schade toebrengt, daar zijn voor de cosmeticafabrikanten nog steeds niet al teveel regels. Zaak dus om zelf na te gaan of wat je smeert wel gezond is. In het boek zijn lijsten opgenomen met ingrediënten die je echt-echt-echt moet vermijden.

Hoewel het boek erg is gericht op regelgeving en er, zoals gezegd, in de EU al strengere maatstaven gelden, is het interessant om te lezen. Geen make-up en verzorgingsproducten gebruiken is natuurlijk een optie. Maar voor degenen zoals ik, die toch graag cosmetica gebruiken, zijn er tegenwoordig gelukkig genoeg alternatieven en merken die zich wel bewust bezighouden met veilige en natuurlijke ingrediënten in hun producten. Twee merken die ik regelmatig gebruik, kwamen in ieder geval ook voor op de veilige lijst: Dr. Hauschka (zie hierboven) en Weleda. Daarnaast komen in het boek nog veel meer merken voor die het goed doen en waarmee je rustig kunt blijven smeren en ‘schilderen’. Ik doe het tegenwoordig met het merk Earth Line (zie hieronder). Check ook vooral je tandpasta en koop de varianten zonder fluor wat echt heeel erg giftig is. Fluorvrije varianten zijn er in de lijnen van Parodontax en Aloe Dent.

Wil je meer weten, lees dan het boek ‘Giftige Schoonheid, de risico’s van cosmetica en verzorgingsproducten’ door Samuel S.Epstein en Randall Fitzgerald. Het is via bol te koop en kost nu slechts 12.50 euro.