(Scroll down for English) Je hoort het mensen vaak zeggen dezer dagen: ‘Ik luister naar mijn intuïtie.‘ Maar wanneer is er nu eigenlijk sprake van intuïtie die spreekt, en wanneer is het iets anders? Dit zijn aanwijzingen dat het om betrouwbare, intuïtieve signalen gaat:

*Intuïtie benadert informatie neutraal, zonder emotie.

*Intuïtie voelt goed en lijkt vanuit je buik te spreken.

*Intuïtie spreekt op een zachte, compassionele, bevestigende toon.

*Intuïtie geeft kristalheldere impressies die je eerst voor je ziet en dan voelt.

*Intuïtie brengt een onpersoonlijke boodschap, alsof je in een bioscoop zit en een film bekijkt die over iemand anders gaat.

En dit zijn tekens dat het ‘stemmetje’ dat tot je spreekt niet intuitie heet, maar angst:

*Angst heeft een hoge emotionele factor en klinkt schreeuwerig, zeurderig of bezorgd.

*Angst heeft vaak een negatieve, gemene of spookbeeldachtige inhoud.

*Angst geeft je geen goed buikgevoel en geen postief gevoel dat het ‘goed’ zit.

*Angst reflecteert psychologische wonden uit het verleden.

*Angst biedt geen perspectief en vermindert je gevoel van gegrond zijn.

In English:

A lot of people talk about ‘listening to their intuition’ these days. But how do you know when it’s your intuition speaking, and not something else? These are signs of a reliable intuitive message:

-Intuition conveys information neutrally, unemotionally

-Intuition feels right in your gut

-Intuition has a compassionate, affirming tone

-Intuition gives crisp, clear impressions that are “seen” first, then felt

-Intuition conveys a detached sensation, like you’re in a theater watching a movie

And these are signs that the voice you hear inside you is not intuition, but of irrational fear:

-Fear is highly emotionally charged and often sounds worried or harsh.

-Fear has cruel, demeaning, or delusional content

-Fear conveys no gut-centered confirmation or on-target feeling

-Fear reflects past psychological wounds

-Fear diminishes centeredness and perspective